De voorbereidingen voor het nieuwe seizoen zijn in volle gang. Mijn vakantieperiode heb ik besteed aan het betrekken van onze nieuwe woning in Zuidoostbeemster. Heerlijk om weer thuis te komen op het platteland. Het waren fantastische jaren in Arnhem maar ik miste gewoon de ruimte en natuur. Lisa en ik vinden het tof om groente en verse melk bij de boer langs de weg te kopen en niet te vergeten heerlijke Beemsterkaas. We wonen in een nieuwbouwwijk tegen Purmerend aan dus zijn we ook zo weer in de stad. Naast verhuizen zijn we op pad geweest met ons tweede huis met de camper door Nederland rijden. Heerlijk om door ons eigen land te crossen.
Uiteraard heb ik de Olympische en Paralympische spelen gevolgd. Niet alleen de sporters en sporten interesseren mij maar ook hoe zij omgaan met alle corona beperkingen. Straks in Beijing zullen ook wij hiermee te maken hebben. Skater Candy Jacobs is uit de spelen gehaald doordat zij positief getest werd. Ongelofelijk zo sneu na de lange weg die zij heeft afgelegd wordt zij opgesloten in een hotel. Op de Paralympics presteerde TeamNL boven verwachting maar de media-aandacht is dan iets verbeterd het blijft onderbelicht. Je kon dan wel livestreams bekijken maar waarom niet integraal uitzenden in de ochtenden op TV. Normaal zijn er in de ochtenden alleen maar herhalingen van TV progamma’s die in de avond werden uitgezonden daar zouden de sportieve prestaties van de Paralympics prima voor in de plaats kunnen.
Fleur Jong uit de Beemster wint GOUD met verspringen op de spelen in Tokio
Overigens niet de meest “normale” voorbereidingen voor ons op het Paralympisch seizoen. In maart na onze succesvolle weken in Finland werden wij geconfronteerd met de mededeling dat onze trainer Frank Germann na 19 jaar in dienst te zijn van de Nederlandse Ski vereniging zijn overeenkomst niet werd verlengd. Wat ik daarvan vind? Als je 7 jaar met iemand optrekt en heel veel sneeuwmeters maakt met als doel goud op de spelen en het wordt je medegedeeld dan kun je voorstellen dat ik daar ontzettend teleurgesteld over ben. Mijn gehele voorbereiding is door anderen overhoopgehaald en maandenlang is onduidelijk hoe verder en met wie……. Plezier in de sport is mijn grootste motivatie tot presteren en het is anderen gelukt dit compleet weg te vagen.
Samen met Oma Henny Vos (83 jaar) ben ik gaan vliegen.
Om de kop leeg te maken zijn we samen met Frank afgereisd naar de bergen en hebben we een fantastisch bikecamp met elkaar gemaakt. Heerlijk in de regen trappend de berg op en slapen in de meest kleine berghutjes met alleen maar een onderbroek en een tandenborstel mee op je rug. Ik kan het eenieder aanraden. Frank dank voor de mooie jaren!
En dan nu door met de sport, op naar mijn Road to Beijing. Er is ondertussen een wedstrijdkalender opgesteld en ik kijk ernaar uit om wedstrijden te rijden. Ik ben heel benieuwd waar ik sta in het veld en of ik kan gaan voor een medaille op de spelen. Ik ga uiteraard het beste uit mijzelf halen en zal alle onzekerheden van de afgelopen maanden omzetten naar kracht, techniek en de wil om te winnen.
Bike camp met Frank Germann en Lisa. Foto: Carlos Blanchard (c)
Positieve energie krijg ik van mijn sponsor Burton snowboards. Zij hebben een documentaire over ons team gemaakt. Ik reis af naar Innsbruck om met alle Burton Pro’s deze te bekijken supergaaf. Fotograaf Carlos Blanchard heeft een uniek fotoboek genaamd “Dreams” samengesteld van onze snow en bike camps.
Met Toyota gaan we tijdens de spelen een campagne uitbrengen rond het “Start Your Impossible” thema. Het wordt groots opgepakt.
Met kinderen en jongvolwassenen van revalidatiecentrum de Hoogstrate organiseert Beemsterkaas een boerderij middag en we sluiten het af met een snowboard clinic
Daar word ik blij van en mijn road to Beijing is in volle gang.
